Kreon, syn Jokasty, był stryjem Antygony i nowym władcą Teb. Był on władcą bardzo nerwowym, działającym pod wpływem chwili. Był bardzo podejrzliwy, co powoduje, że stosuje wobec poddanych terror. Zakazuje grzebać zwłoki Polinejkesa i skazuje Antygonę na śmierć po przez zamurowanie. Kreon jest wprost rządny władzy. Likwiduje wszystko, co stoi mu na drodze do niej. Jest władcą okrutnym i dumnym. Nie pozwala, by Antygona sprzeciwiła się mu i tym samym wystawiła go na pośmiewisko: „Lepiej, gdy trzeba zginąć z ręki męża, niż dożyć hańby w porażce z kobietą”. Kreon bardzo wierzy w to, co robi. Po zamurowaniu Antygony, twierdzi, że jest winny i że wypełnia swój obowiązek. Kieruje się dobrem obywateli i państwa. Uważa, że winnych zbrodni trzeba bezzwłocznie karać. Dąży do równości ludzi wobec prawa. Nie przestrzega prawa boskiego. Zabrania chować zwłoki Polinejkesa, prze co skazuje jego duszę na wieczne tułaczki. Ceną za jego postępowanie jest utrata rodziny. Podsumowując, Kreon był bezwzględnym, okrutnym i nieczułym władcą, tworzył tyranię wśród poddanych, a jednocześnie był kochającym ojcem i mężem. Po utracie bliskich, widzi swój błąd, rezygnuje z władzy i odchodzi z miasta.